มอเตอร์ไซค์ให้เช่าสนามบินตรัง ความฝันที่เป็นจริง

ถึงแม้จะเป็นคนตรังแท้ๆ แต่ผมประสบปัญหามาก เวลาเดินทางกลับบ้าน นั่นคือ บ้านอยู่ไกล กว่าจะไปถึงก็ต้องนั่งรถกัน 4ต่อ ทีนี้ก็อยากจะเช่ารถเพื่อจะขับไปเอง

ปัญหาคือ รถเช่าตรัง ส่วนใหญ่ นั้นมีเงื่อนไขที่คนจนๆ แบบผมไม่สามารถเช่าได้ นั่นคือ

ถ้าเป็นรถเช่ารายใหญ่ของประเทศ ก็จะต้องใช้บัตรเครดิต รูดค้ำประกัน ปัญหาผมไม่ได้อยู่ที่ไม่มีบัตรเครดิต แต่การรูดแต่ละครั้งมันเป็นเงินก้อนโต อีกทั้งกว่าจะได้คืน รอกันเข้าไปเป็นครึ่งเดือน

ตอนที่ ตั๋วเครื่องบินเริ่มถูกลง จะเช่ารถที่สนามบินนั้น ต้องรูดค้ำประกันถึง 20,000!! แล้วกว่าจะได้คืนก็รออีก 15 วัน  แต่ปัจจุบันก็ดีขึ้น เพราะลดลงเหลือ 8000 บาท

เลยทำให้ได้มีโอกาสได้เช่ารถกลับบ้านมั่ง แต่!! รถที่บริษัทพวกนี้ เอามาให้ ทำไม๊ทำไม มันมีแต่ Suzuki ฟะ เห็นตอนโชว์ให้ดู มันมี toyota honda ทั้งนั้น

ปัญหาต่อมาคือ ถ้ากลับบ้านหลายวัน ค่าเช่าก็เริ่มเยอะล่ะ วันละ 800-1400  (ยังไม่รวมประกัน) กลับบ้าน 5 วัน ก็ปาเข้าไป 4000 กว่าบาท ทีนี้ เงินทั้งมวลก็แทบไม่ได้ใช้ เพราะเอาไปเช่ารถหมด

ทางออกที่ดีที่สุด ก็คือเช่ามอเตอร์ไซค์ สิเว้ยเอ้ย!!
แต่มันไม่มีมอเตอร์ไซค์ให้เช่าที่สนามบินตรังนี่สิ  ต้องนั่งรถเข้าเมือง ไปเช่าแถวๆ หน้าสถานีรถไฟ
แต่...ก็เช่าไม่ได้อีก เพราะ ผู้ให้บริการ แจ้งเหมือนกันทุกจ้าวว่า ไม่ให้บริการคนในพื้นที่

ไหงเป็นงั้น?

คำตอบคือ เพราะคนในพื้นที่นี่แหละ เช่ามอเตอร์ไซค์ เค้าไปขาย เอาไปจำนำ เอาไปชำแหละ ..
เค้าเลยให้เช่าแค่นักท่องเที่ยวเท่านั้น...

โถชีวิตหนุ่มตรัง..ถึงแม้ตรังจะมีถึง 3 สายการบิน ..ก็ยังต้องนั่งรถตู้ 90 บาทเข้าเมือง ที่กว่าจะออก ก็จอดรอผู้โดยสารอยู่นั่นแหละ พอเข้าเมืองก็วนไปวนมา กว่าจะไปส่งที่ท่ารถสองแถว

พอขึ้นสองแถว พี่แกก็รออออออ กว่าจะออกจะวิน  เข้าใจพี่แกนะ เพราะผู้โดยสารไม่ค่อยมีแล้ว (เค้าใช้มอไซค์กันหมด) พอพี่แกออก แกก็ขับต่อนยอน หาผู้โดยสารระหว่างทางอีก

โน่นนน ใกล้ถึงบ้านโน่นแหละ แกถึงเหยียบที่ความเร็ว 80 กม/ชม.

พอถึงสามแยกเข้าหมู่บ้านสองแถวจอดปุ๊บ วินมอไซค์เข้าหมู่บ้านก็ไม่มีอีก เพราะ ไม่ค่อยมีผู้โดยสาร วินเลยไม่ค่อยวิ่งกัน รอแล้ว รอเล่า

จนต้องโบกรถ แต่เค้าก็ไม่จอด เพราะผมไม่ค่อยได้กลับบ้าน เค้าจำไม่ได้ว่าใคร ...

วันไหนรอจนวินมาก็ดี วันไหน รอไม่ไหว เดินแม่งง....

มาวันนี้ ฝันของผมเป็นจริงแล้วครับ เพราะ มีผู้ให้บริการเช่ารถมอเตอร์ไซค์สนามบินตรังแล้ว โดยที่ค่าเช่าเท่ากับในเมืองด้วย อีกทั้งไม่ต้องวางมัดจำ เพียงแค่..

• มี booking เครื่องบินไปกลับ
• บัตรประชาชน
• ใบขับขี่
• ค่าเช่า

แค่นี้ก็เช่าได้แล้ว .. อยากจะก้มลงกราบบบบเท้าคนคิดบริการนี้จริงๆ
เพราะไม่ได้ช่วยแค่คนพื้นที่จนๆ แบบผมให้มีรถขับกลับบ้าน แต่ยังช่วยให้นักท่องเทียวมีทางเลือกเพิ่มขึ้นอีกด้วย

เอาเป็นว่าใครสนใจ ก็สอบถามกันเองแล้วกัน

รถเช่าตรัง
โทร..081 719 1799

ขอบคุณที่ทำให้ฝันผมเป็นจริง...

เกาะหวาย อีกไม่นานเราจะได้รู้จักกัน

สองเดือนที่ผ่านมาหยุดเขียนblog ไปนาน ต้องบอกว่าหมกมุ่นอยู่กับทริปรินจานี จนไม่ได้ทำอะไรเลยทีเดียว ไม่ว่าจะเป็นการหาข้อมูลการเดินทาง การเตรียมอุปกรณ์ที่ยกเครื่องใหม่หมดเกือบทุกชิ้น และก็การเตรียมร่างกาย

แต่อยู่ดีๆ ในหัวมันก็แว๊บขึ้นมาว่าใกล้จะถึงวันเกิดเราอีกแล้ว และต้องเตรียมทริปให้ตัวเองเป็นประจำทุกปี  ซึ่งเป้าหมายของทริปวันเกิดประจำปี 2017 เป็นเกาะๆ หนึ่งทางฝั่งตะวันออก ไม่ใช่เกาะกูด ไม่ใช่เกาะหมาก ไม่ใช่เกาะเสม็ด แต่มันคือ เกาะหวาย 

เกาะหวาย เป็นเกาะที่เคยวางแผนไว้นานแล้ว ว่าจะไปทำรีวิวที่นี่สักที แต่ก็มีเหตุให้ไม่ได้ไปซะทุกที ปีนี้เลยตั้งใจไว้ว่า จะไปเกาะหวายเป็นที่แรก หลังจากหมดหน้าฝน

ทีนี้ปัญหามันก็มีอยู่ว่า ช่วงเดือนกันยายนเดือนเกิด มันดันมีมรสุมอยู่น่ะสิ เคยเจอมาแล้วตอนไปเกาะกูดเมื่อปี2015  เลยอาจต้องเลื่อนไปกลางเดือนตุลาคมแทน

เกาะหวายเดินทางง่ายมาก เหมือนกันกับเกาะหมากทุกอย่าง ต่างกันแค่เรือไปเกาะหวาย รอบจะน้อยกว่าเกาะหมากเท่านั้นเอง  นั่นเพราะเกาะหวายเป็นเกาะที่เล็ก ไม่มีแหล่งท่องเที่ยวบนเกาะ แต่มีจุดดำน้ำที่สวยพอใช้อยู่นะ(จากการเก็บข้อมูลเบื้องต้น)

ที่พักบนเกาะหวาย ก็มีเพียง 5 รีสอร์ทเท่านั้น คือ

• กระท่อมยายมา
• เกาะหวายปะการังรีสอร์ท
• GoodFeeling
• เกาะหวายพาราไดซ์
• เกาะหวายบีชรีสอร์ท 

นั่นทำให้อยากไปเกาะหวายมากยิ่งขึ้น เพราะนายหัวชอบเกาะที่สงบเงียบเป็นทุนอยู่แล้ว กะไว้ว่าจะทำรีวิวทั้งภาพและคลิปให้ละเอียดยิบ เพื่อที่เป็นประโยชน์สำหรับคนที่เดินทางทีหลัง

ตุลา 2017 เจอกันแน่ ...เกาะหวาย

ว่ายน้ำเซ็ตละ 300เมตร อึดขึ้นมานิดนึง

วันนี้ไปลงสระว่ายน้ำ 05.59 เป็นวันที่ไปเร็วที่สุด ไม่รู้แรงมาจากไหนว่ายเซ็ตแรก 300เมตร ทีนี้มันก็เลยต้องว่ายเซ็ตต่อไปเป็น 300 เมตรด้วย

ด้วยความที่ว่ายน้ำเสร็จเร็ว วันนี้เลยไม่แวะ ตลาด แต่รีบกลับมาเปิดซิงหม้อที่ซื้อมาเมื่อวานซืน โดยการทำแกงคั่วอกไก่ เพราะพริกแกงใต้ยังเหลืออีกเยอะ กินเช้ายันเที่ยงเลย ดีกว่าหมูติดมันเยอะ ถึงแม้กับข้าวจะถูกปากแต่ต้องข่มตัวเองไว้ ยังไงก็ต้องกิน ข้าวจานเดียวห้ามเพิ่มเด็ดขาด

แกงคั่วอกไก่ โดยนายหัว

ช่วงกลางวันก็วุ่นวายกับงานบริษัทเหมือเดิม แทบจะไม่ได้ทำอะไร ..เรื่องงานไม่อยากเอามาเขียนในblog เท่าไหร่...

วันนี้เรือไปเกาะหมาก เค้าส่งเมล์มาคอนเฟิร์ม ก็จบไปสำหรับการเตรียมสำหรับทริปหน้า

ตกเย็นวันนี้ไปเดินเร็วเหมือนเดิม แถมวิ่ง ช่วงนี้รู้สึกขาเบา สบายๆ แต่ก็ยังไม่กล้าวิ่งมาก

บางทีก็รู้สึกตัวเองเหมือนกบในกะลา เพราะตอนนั่งเขียนblog เรื่องเดินและวิ่ง ดูเหมือนจะดี แต่ที่จริงถ้าเทียบกับคนอื่นๆ แล้ว เค้าวิ่งกันเป็น 10 กิโลไม่หยุดพักเลย

ว่ายน้ำก็เหมือนกัน ลู่ข้างๆ พี่แกว่ายไม่พักเลย มาก่อนเรากลับหลังเราอีก 55++

แต่ก็นั่นแหละ การรู้ตัวเอง ดีที่สุด ไม่ไหวก็อย่าฝืน ค่อยๆ เป็นค่อยๆไป เพราะถ้าพลาด เจ็บ ขึ้นมาสุดท้าย ก็ตัวเรานี่แหละ ที่ต้องดูแลตัวเอง...


85.6 (ชั่งหลังกินข้าวเช้า)

เรือไปเกาะหมาก ยังราคาเดิม ไปกลับ 900บาท

เช้านี้แปลกๆ อยู่ดีๆ ก็ตื่นสาย ทั้งๆ ที่นอนไว ออกจากห้องก็ 06.00 แล้ว ไปถึงสระสาย แต่กลับไม่มีคนว่ายน้ำเลย ทั้งๆ ที่ทุกวันจะต้องมีขาประจำ อยู่ประมาณ 5ลู่

สระว่ายน้ำ กองทัพเรือ อิสรภาพ

วันนี้เรื่องอาหารเช้า เที่ยง เย็น ถือว่าคุมได้ดีมาก ไม่เถลไถล กินตามแผนเป๊ะๆ

ช่วงบ่ายอาศัยช่วงว่างงาน รีบจองเรือไปเกาะหมาก เพราะต้องเดินทางวันที่ 29นี้แล้ว ราคาเรือก็ยังเท่าเดิมเหมือน 4ปีที่แล้ว ก็คือไปกลับ 900บาท เป็นเรือ SpeedBoat

หลังจากนั้นก็วุ่นๆ เรื่องธุรกิจเล็กๆ ที่ระนอง หลังจากที่เลิกทำไปเกือบเดือนได้มั้ง เนื่องจากงานเยอะจัด ไม่มีเวลาเลย แต่อุตส่าห์ลงแรงไปแล้ว งานนี้เลยกะว่าจะลองอีกตั้ง

ตกเย็นวันนี้ ไปเดินเบิกน่องหน่อย เดินเร็วและไม่วิ่งโหมเหมือนคราวก่อนล่ะ ค่อยเป็นค่อยไปดีกว่า อย่างน้อยก็มีการว่ายน้ำเป็นหลักอยู่ แต่เดือนหน้าต้องไม่มีข้ออ้างอีกแล้ว ไม่งั้นน้องรินจานี อาจจะเป็นได้แค่ฝัน

น้ำหนักลดลงมานิดหน่อย ก็ยังดีที่มันลด เพราะตอนเสาร์อาทิตย์กินไปเยอะเลย ถึงแม้น้ำหนักจะลดช้าแต่ ตอนนี้รู้สึกได้ว่า สบายตัวขึ้น คิดว่าตัวเองมาถูกทางล่ะ

วันนี้นอกจากวุ่นเรื่องงานที่บริษัทแล้ว แทบจะไม่มีอะไรน่าตื่นเต้นเลย

85.2

แสนสุดจะดีใจมี"หม้อ"เป็นของตัวเองซะที

ถึงแม้หยุดไปถึง 3วัน แต่วันนี้ยังว่ายน้ำได้เท่าเดิม มีพักนานอยู่เซ็ตนึง มื้อเช้านั้นพร้อมอยู่แล้วตั้งแต่เมื่อวานเพราะทำแกงคั่วกระดูกหมูไว้ กินทั้งเช้าและเทียงเลย

ช่วงนี้ไม่ได้ไปวิ่งหลายวัน เพราะติดธุระตอนเย็นทุกวัน อันที่จริงก็รู้อยู่แล้วว่าตอนเย็นมักจะไม่ค่อยว่าง เลยย้ายการว่ายน้ำไปตอนเช้าแทน ส่วนเย็นถ้าว่างก็ไปวิ่งและเดิน ตอนนี้ยังไปบ้างหยุดบ้างได้ แต่เริ่มเดือนหน้า คงจะต้องต่อเนื่องแล้วล่ะ เพราะถ้าเถลไถลอีก ทริปปีนภูเขาไฟรินจานี แทนที่จะสนุก จะกลายลำบากแน่นอน

กลางวันช่วงว่างจากงาน ก็เร่งรีบตัดต่อคลิปรีวิวโรงแรมริเวอร์ฟร้อนท์จนเสร็จ พร้อมนั่งดูคลิปรินจานี ที่เพื่อนส่งมาให้ เห็นสภาพเส้นทางแล้ว ก็ยิ่งตอกย้ำเข้าไปอีกว่า จะวิ่งเล่นๆ ไม่ได้อีกแล้วนะ

การเกินอาหารเริ่มอยู่ตัว มื้อเย็นไม่หิวจนสั่น การตื่นเช้าไปว่ายน้ำก็เริ่มชิน น้ำหนักก็เริ่มลดลงถึงแม้จะกระโดดไปมา แต่ก็เริ่มรู้สึกตัวแล้วว่า ไม่อึดอัดเหมือนเก่า เสื้อผ้าเก่าๆ ก็เริ่มขุดเอามาใส่ได้มั่งแล้ว

ดูเหมือนทิศทางจะเป็นไปได้ดี ทีนี้ก็ต้องมาเน้นแต่ละจุดล่ะ

ว่ายน้ำ - ว่ายระยะเท่าเดิม แต่ต้องเพิ่มความเร็วขึ้น และพักให้น้อยที่สุด เป้าหมายคือว่ายไม่พักเลย

อาหาร- ถึงแม้จะกินคลีนไม่ 100% แต่ต้องเริ่มพิถีพิถันในการเลือกซื้ออาหาร วันนี้เลยถือโอกาสไปซื้อหม้อมาใบนึงเอาไว้ทำแกงกินเอง โดยเน้นไปที่แกงคั่ว เนื่องจากเป็นคนที่ไม่กินเผ็ดแล้วจะไม่ค่อยมีแรง โดยสิ่งที่จะเอามาแกงก็จะเป็น อกไก่  ปลาทูหรือปลาน้ำจืด และก็ผัก อาจจะแกงไม่ทุกวันเดี๋ยวเบื่อแต่จะทำในวันที่มีเวลา หรืออาจจะทำวันเสาร์

ซื้อหม้อทำแกงกินเอง

การฝึกซ้อมนอกสถานที่ - วิ่งทุกวันดูท่าทางจะเบื่อ เลยวางแผนว่าทุกเสาร์จะมีไปปีนหรือไต่นอกสถานที่ เช่น เขาแดงสามร้อยยอด ,วัดบ้านถ้ำที่กาญ, น้ำตกโกรกอีดก สระบุรี,ถ้ำพระยานครสามร้อยยอด แต่ละที่เคยไปมาหมดแล้ว แต่จะไปซ้ำเพื่อไปซ้อมร่างกาย และถือโอกาสเที่ยวไปด้วย

เดือน พ.ค นอกจากจะจริงจังเรื่องการออกกำลังกายแล้ว ยังต้องจริงจังเรื่องเรียนอีกด้วย กะให้ผ่านภาคฤดูร้อน 2เล่ม เดือนนี้คงต้องอ่านหนังสือหนักหน่อย..

85.8 เห็นน้ำหนักแล้วแทบช็อค!!